Recensie
52
PETER DE ZWAAN
PRIJSSCHIETEN OP EEN PREMIEJAGER
Lotgevallen rond een limousine
Door Schout-bij-kunstlicht Spook
In Nieuwsbrief 38 lazen wij het verhaal dat Weton-Wesgram failliet was, maar dat De Eekhoorn gered was uit de failliete boedel en een doorstart zou maken als zelfstandige uitgeverij. Vanaf dat moment koesterden alle oudere jongeren van Nederland en nabije omstreken nog maar één wens: bij een nieuwe Eekhoorn hoort natuurlijk een nieuwe Bob Evers! Een titel had Peter de Zwaan ook al paraat, dus onze hoop was gerechtvaardigd. Maar goed: dat was begin 2012 en een deel 52 bleef uit; sterker nog: (vrijwel) alle uitgaven van de heropgerichte uitgeverij uit Wanneperveen bleven uit... Het einde van onze droom?
Begin dit jaar echter kregen (vrijwel) alle vrienden van Bob Evers een mailtje van de Nieuwsbrief-redactie om te peilen of er daadwerkelijk belangstelling bestond voor een 52e Bob Evers en eventuele herdrukken van moeilijk te verkrijgen Peter de Zwaan-delen. Die peiling viel blijkbaar positief uit, want, om een lang verhaal kort te maken: op vrijdag 24 mei lieten de gezamenlijke postbodes van Nederland heel wat brievenbussen klepperen en verspreidden zo heel wat vreugde in de diverse huiskamers van de Bob Evers-fans: een spiksplinternieuw deeltje en een herdruk van deel 51! De omslagen waren prachtig en de geur alleen al van de nieuwe boeken zouden mij kunnen verleiden tot het schrijven van een lyrisch verhaal van ettelijke bladzijden. Zouden, zei ik: ik doe het niet, ik heb als recensent de verplichting om mij te beperken tot de inhoud. Beide boeken - die iets groter zijn dan de oude pockets en iets kleiner dan de „Kameleon-formaatjes” 47 t/m 51 - zijn niet meer getooid met een knaagdier, maar ze torsen het logo van een geheel nieuwe uitgeverij op hun rug: Zwarte Zwaan. Inderdaad, een geheel nieuwe uitgeverij, met slechts één auteur in haar fonds: Peter de Zwaan. Ook het logo van de bekendste serie van Nederland is ietwat aangepast: geen driehoekje meer, maar een achthoek. Een octagon! Hee, hebben we dat niet al eens eerder gezien, bij de Van Holkema en Warendorf-uitgaven? Ook toen twee Bob Evers-deeltjes, met als pleister op de wonde de aankondiging van een derde... Als dat maar geen slecht voorteken is...
Maar goed, dat zal de tijd ons wel leren. De inhoud, daar had ik het al over. Daar willen wij alles over weten. „Prijsschieten op een premiejager” is natuurlijk een voortzetting van „Clandestiene streken op een cruiseschip”. We waren blijven steken in Mexico, sinds de delen 17, 20 en 21 een „klassiek” Bob Evers-land. In de Bob Evers-serie speelt het getal drie een belangrijke rol: de hoofdrolspelers zijn drie jongens, de serie bestaat uit trilogieën en, zoals reeds gezegd, het logo van de serie was 46 pockets lang een driehoek; in „Prijsschieten op een premiejager” zijn er drie boeven - Antonio Rivas, Eduardo Rivas en Adolfo Rivas - op wie de achtervolging wordt voortgezet door twee partijen (geen drie, dat is dan voor het effect een beetje jammer): Jan en premiejager Bruce Jonaths per auto en Arie en Bob per cruiseschip. De drie jongens hebben in het verleden boeven op vier continenten achternagezeten in alle mogelijke vervoermiddelen, maar een cruiseschip was daar nog niet eerder bij; inherent aan het gebruik van een dergelijk drijvend dorp is natuurlijk het feit dat de tweevoudige achtervolging de kustlijn van Mexico volgt van Baja California tot in de Golf van Tehuantepec. Toen wij nog jong waren - en dat is al een hele tijd geleden! - lazen wij met rode oortjes het absolute hoogtepunt uit het Mexicaanse avontuur „Lotgevallen rond een locomotief”: Bob en Arie, die met hun locomotief terechtkomen tussen twee treinen die in volle vaart op hen af denderen. Een van de hoogtepunten uit de Nederlandse jeugdliteratuur, mogen wij zonder enige overdrijving stellen. Nu wij een heel stuk ouder, hopelijk wat wijzer, maar in ieder geval een stuk kaler en/of grijzer zijn, bevinden wij ons in gedachten wederom in Mexico met Bob en zijn maatjes; en opnieuw heeft de schrijver van Bob Evers een soortgelijk hoogtepunt voor ons in petto. Dat hoogtepunt is niet de spannende (voorlopige) ontknoping in La Crucecita, maar het benauwde moment waarop Jan en Jonaths in hun Chevrolet Suburban VIP Limousine in een vergelijkbare situatie komen als Bob en Arie 32 avonturen eerder, in dit geval dan tussen twee dreigende vrachtauto’s. Deze scène is, samen met de ontsnappingswijze van Jantje Prins, gedoemd om een nieuwe klassieker te worden in de vaderlandse jongensboekenwereld.
Beide boeken zijn te bestellen via de website van Peter de Zwaan voor € 14,99 per deeltje (inclusief verzendkosten). Dat is, volgens mijn goede vriend Jan Prins, een klein beetje duurder dan vroeger bij De Eekhoorn, maar van de andere kant: voor een nieuw Kameleon-deeltje - ook al niet meer verkrijgbaar in de winkel - betaal je op internet ook al € 9,95 plus verzendkosten en voor dat geld krijg je dan hoogstens een achtervolging van boeven door twee jongens en een veldwachter in een boot. Nee, dan is „Prijsschieten op een premiejager” toch een stuk spannender! En om zelfs zuinige zonen van kolonels definitief over de streep te trekken, heeft Peter de Zwaan ook nog eens een interessante kortingsactie in petto.
En nu begint voor de fans het ongeduldig wachten op het slotdeel van de trilogie, "Glorierijke missers in La Gloria"...