09-12-2007: 35 jaren Bob Evers-Genootschap
De zevenentwintigste editie van de Bob Evers-nieuwsbrief meldde dat op 6 december 2007 het Bob Evers Genootschap 35 jaar bestaat. Dit werd op zondag 9 december 2007 gevierd in Amsterdam onder de titel "Levendig Lustrum in Mokum".
Na de bijeenkomst was Edwin de eerste met een reactie op de Bob Evers-mailinglist: "Het was toppie". Ook was hij de eerste met een foto-verslag. Roosje volgde later het voorbeeld: http://fotos.apriana.nl/Amsterdam2007/index.html.
Adriaan schreef:
Het was weer een van die oude, vertrouwde en vooral vrolijke BE-bijeenkomsten, die Mokum-dag op 9 december in Amsterdam. Hoofdorganisator en initiator van veel BE-zaken Roger Schenk heeft zich werkelijk uit de naad gelopen om een fantastische puzzeltocht samen te stellen, waarna wij zijn voorbeeld konden volgen Even eerlijk: wei heeft er geen blaren? Dan is dat een doorslaggevend bewijs, dat je toch een taxi hebt genomen! Alle gekheid op een stokje (grappig, waar zou dat toch vandaan komen?): een fantastische dag, mede ruim ondersteund door twee enthousiaste gebroeders Kleppe, die er de vaart in hielden, nadat we allen het einddoel hadden bereikt: het ons zo bekende Noord- en Zuidhollands koffiehuis. Schijnt tegenwoordig in de telefoongids vermeld te staan als Smits koffiehuis. Kan het nog banaler? Enthousiast dus. Enkele vlotte en interessante speeches van de Voorzitter van ons Genootschap en John Beringen, gevolgd door de uitreiking door Roger Schenk, die elk met een passend woord een schitterende e volstrekt unieke gedenkplaquette overhandigde ter gelegenheid van de 365e verjaardag van ons Genootschap. En de prijswinnaars louterde met echte medailles inclusief gravering, hangend aan een roodgeel lint!
Daarna de Kleppe-veiling, waarbij vooral opviel dat een magere oplage (10 stuks, hoorde ik) van Zuid-Afrikaanse edities in de BE serie tussen de 190 en 200 euro per exemplaar opbrachten! Daarmee kan je toch een goed doel prima steunen?!
Voor diegenen, die hun hand opstaken, volgde een snel diner (Ja, mijnheer. Graag nu aan tafel. De keuken gaat om half negen dicht! Typisch een voorbeeld van Nederlandse [on]gastvrijheid of is het horecafferigheid?). De jongeman was wel eerlijk: "Nee, onze huiswijn moet u niet hebben. Hier, deze: een Californische Cabernet Sauvignon uit 2005. Twee eurootjes duurder maar veel beter van smaak. " Hij had gelijk.
Het eten was gezellig en werd in een jongensachtige sfeer genoten. Tegen half elf keerden allen huiswaarts,. terugkijkend op een vrolijke dag, die zelfs zonder een spat regen verliep! Dank en hulde dus aan Roger Schenk en de broers Kleppe!
Rolf:
Ik heb gisteren de stad Amsterdam weer eens gezien door de ogen van een 12 jarige avonturenboekenlezer en dat is leuk! (Helaas John, jij zukt nog eens terug moeten om het allemaal eens op je gemak te bekijken...)
Ook het voltallige genootschapbestuur weer eens aan een tafel te zien zitten is een beeld wat nog wel een tijdje op het netvlies zal blijven staan. De geluidsopname, met als hoogtepunt het "Ketelbinkielied", deed mij al verlangen naar de rest van het uur ongetwijfeld unieke opnamen. Roger heeft eindelijk, dank zij de welwillendheid van de overige bieders, voor een "habbekrats" zijn Seuns te pakken, maar vergat helaas in de opwinding de beloofde uitslag van de poll betreffende het beste "niet BE boek" bekend te maken. Het zij hem vergeven!Op deze morning after the day before heb ik een weemoedig, nostalgisch gevoel in het hoofd, zoals meestal na een bijeenkomst met gelijkgestemde BE-fanaten. Ik weet uit ervaring dat dit gevoel helaas weer langzaam weg zal ebben, maar hopelijk wordt het het komend jaar weer gevoedt door middel van een nieuw samenzijn. Er zijn tenslotte nog wel wat monumentenbordjes op te hangen. Hopelijk is MJ dan ook weer van de partij, want haar afwezigheid was wat mij betreft het enige wolkje aan het verder smetteloze zwerk van deze dag!
Ton:
Her is mij een genoegen om jullie te wijzen op de mogelijkheid te genieten van een gedeelte van de speech van de voorzitter van het Bob Evers Genootschap, de heer Peter J. Muller gehouden op 9 december ter gelegenheid van de manifestatie "Levendig lustrum in Mokum" en als klap op de vuurpijl tegen het einde de stem van de grote meester te horen. Kijk op: (verbroken link verwijderd). Even voor de goede orde, ik ben niet degene die dit zo snel op You Yube heeft weten te zetten, die eer komt mij niet toe.
John:
Het was gisteren een buitengewoon leuke dag! Zelfs het weer werkte goed mee. Met complimenten voor de organisatoren Roger Schenk en de gebroeders Kleppe die de handen werkelijk meer dan vol moeten hebben gehad aan de voorbereidingen. Sinds lange tijd was het voltallige bestuur van het Genootschap aanwezig en of het allemaal nog niet genoeg was, kregen we allemaal ook nog een prachtige BH cadeau. Voor degenen die er niet bij waren: met "BH" wordt géén vrouwelijk kledingstuk bedoeld, doch "Blijvende Herinnering".Een waar kunstwerk overigens.
Dat ons team (Carla, Cornelis en ondergetekende) als eerste de speurtocht heeft voltooid (en nog als eerste óók), is overigens geheel te danken aan de tegenwoordigheid van geest van Cornelis. Als het aan mij had gelegen, waren we gezellig naar "Americain" gewandeld om aldaar te wachten op de rest (ik haalde twee avonturen door elkaar - Kunstgrepen, waarin Jan Prins degene was die tevergeefs zat te wachten). Gelukkig wist Cornelis de missie in goede banen te leiden.
Een dag die eigenlijk weer veel te snel voorbij was en die werd afgesloten met het nuttigen van - zoals één van mijn tafelgenoten het zo treffend verwoordde - "een overheerlijk voorgerecht" (heb je die garnaal trouwens nog aangetroffen?).
IJdo:
'Bent u al open voor één kop koffie?' vraagt Willem aan de ober van het Noord Zuid Hollands Koffijhuis, aan het begin van zijn Nieuwe Leven.
Gisternacht (van maandag op dinsdag dus) ben ik thuisgekomen van de Mokumse Marathon - ik voel me een beetje als Roelof Stalknecht na een feestje bij Willem thuis: 'Twee etmalen later, om elf uur in de ochtend, bracht ik Roelof, als laatste, per taxi naar de trein. Ik had een label om zijn muzikale hals gehangen met de tekst: 'Ik heet Roelof. Ik moet eruit in Groningen.'
Ik was nu eenmaal aan de rol en rolde nog even door - in prima luim door de uitstekende start te Mokum. Het was een bijzondere dag, en dat was het. Onder niet aflatende kout van Hans en Rolf, die tegen elkaar opboden betreffende de meest bizarre Mokumse Memories uit eigen archief, marcheerden we door de stad van IJHR, OO en JBA. Gebrand als we waren op het winnen van een prijs hebben we zelfs de meest aantrekkelijke kroegen met koel bier links en rechts laten liggen, hetgeen een ascetische zelfkastijding betekende, want van dat marathonmarcheren werden we aardig bezweet. Verbazingwekkend was het dan ook dat ondanks ons marstempo en ik mag wel zeggen redelijk gedegen kennis van de werken van vdH, John Beringen c.s. de eerste prijs voor onze neus wegkaapte (sterker, wij werden zelfs derde). Het blijkt, volgens zijn zeggen, de verdienste van Cock te zijn... en een taxichauffeur wellicht, die aan de hand van het voorlezen van de adressen uit het telefoonboek de bijbehorende beelden uit zijn hoofd kon oplepelen? Zonder dollen, de prijs is jullie natuurlijk van harte gegund. Persoonlijk vond ik het meedoen belangrijker - het is immers maar een spelletje (grrr) - waarbij vooral de kunstig geformuleerde vragen van de puzzeltocht en de bijbehorende locaties sfeervolle vdH-momenten verschaften. Hotel Palermo en de zolder van Marlou Stockman had ik nog niet eerder in werkelijkheid aanschouwd. Voor de betreffende gebouwen staande - ik bedoel langshollende - zag ik Willem en zijn gescharrel voor me. Roger: dank!
De geest van Willem was ook aanwezig tijdens en na de indrukwekkende dertig seconden stilte ter nagedachtenis van onze overleden schrijver. De herdenking en het voorlezen door vdH verlegden de aandacht van de avonturen van JBA naar de schrijver zelvers: een passende actie. En zaten wij niet op dezelfde plek waar, zie eerste alinea, vdH een jaar of wat eerder een kop koffie bestelde? Alsof de man weer even in ons midden was.